Zarzut 82 – Woda święcona
850 rok – święcona woda – z odrobiną soli, balsamem i błogosławieństwem kapłana
1. Samo użycie wody święconej jest dużo wcześniejsze (zob. Zarzut 4). Jeśli idzie o opisany w zarzucie sposób błogosławieństwa to było znane już w Starym Testamencie „Pokrop mnie hizopem[1]Hizop – roślina której gałązki używano jako kropidła, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.”(Ps 51,9)
Tak czy owak nie mam pojęcia w jaki sposób twórcy „listy” uczynili z tej formy błogosławieństwa zarzut.
2. W pochodzących z IV wieku Konstytucjach Apostolskich czytamy, że święcenie wody wprowadził św. Mateusz Apostoł[2]Niezależnie od tego, czy informacja o Apostole Mateuszu jest prawdziwa, samo istnienie wzmianki na ten temat w tekście z IV wieku falsyfikuje zarzut, jakoby sakramentalium to wprowadzono dopiero w … Continue reading:
Co do wody i oleju, ustalił Mateusz. Niech biskup błogosławi wodę lub olej. (…) Niech powie następujące słowa: Panie zastępów, Prawodawco, Stworzycieli wody i dawco oleju, który jesteś miłosierny i miłujesz ludzi, który dałeś nam wodę do picia i do mycia i olej, aby uczynić oblicze człowieka radosnym; uświęć tę wodę i ten olej przez Twojego Chrystusa aby dzięki Jego imieniu dać im moc przywracania zdrowia i oddalania choroby, wypędzania demonów i niweczenia wszelkich zasadzek dzięki Chrystusowi, naszej nadziei, któremu chwała, cześć i uwielbienie, z Tobą i Duchem Świętym, na zawsze, Amen.[3]Konstytucje Apostolskie, Część IV, XXIX, tłumaczenie własne autora.
3. Formuła wielkanocnego poświęcenia wody w sposób dobitny pokazuje, iż woda święcona nie jest żadnym rekwizytem magicznym, lecz znakiem Łaski i nawiązaniem do Chrztu Świętego[4]Wyróżnienia M.P.:
Panie, Boże wszechmogący, wysłuchaj łaskawie próśb swojego ludu, który wspomina wspaniałe dzieło stworzenia i jeszcze wspanialsze dzieło odkupienia i pobłogosław tę wodę. Stworzyłeś ją, aby przez nią użyźniać ziemię oraz wzmacniać i oczyszczać nasze ciała. Woda była również narzędziem Twojego miłosierdzia: przez nią wyprowadziłeś Twój lud z niewoli i ugasiłeś jego pragnienie na pustyni. Prorocy zapowiedzieli wodę jako znak nowego przymierza, które miałeś zawrzeć z ludźmi. Przez wodę, którą Chrystus uświęcił w Jordanie, odnowiłeś w odradzającej kąpieli chrztu naszą upadłą naturę. Niech ta woda przypomina nam przyjęty chrzest, abyśmy się radowali z naszymi braćmi ochrzczonymi w czasie uroczystości wielkanocnych. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Również sam obrzęd odwołuje się do chrztu Jezusa w Jordanie. Celebrans zanurza Paschał (świeca symbolizująca Chrystusa) w wodzie, która ma zostać poświęcona.
Podobnie jak Jezus wstępując w wody Jordanu uświęcił i uzdolnił wszystkie wody na Ziemi do udzielania łaski Chrztu Świętego, tak samo Paschał symbolicznie „uświęca” wodę w której zostaje zanurzony.
O wodzie święconej wspominam też w odpowiedzi na Zarzut 4.
Przypisy
↑1 | Hizop – roślina której gałązki używano jako kropidła |
---|---|
↑2 | Niezależnie od tego, czy informacja o Apostole Mateuszu jest prawdziwa, samo istnienie wzmianki na ten temat w tekście z IV wieku falsyfikuje zarzut, jakoby sakramentalium to wprowadzono dopiero w roku 850. |
↑3 | Konstytucje Apostolskie, Część IV, XXIX, tłumaczenie własne autora. |
↑4 | Wyróżnienia M.P. |