Zarzut 65 – Poganie i cesarz
VI wiek – Na mocy cesarskiego dekretu, wszyscy poganie zostali uznani za ludzi bez majątku i praw: „iżby ograbieni z mienia, popadli w nędzę”.
Trudno się odnieść do tego zarzutu, gdyż jego autorzy nie podają ani dokumentu, ani źródeł, ani nawet imienia cesarza który miał taki dekret wydać. Rodzi to poważne wątpliwości co do rzetelności cytatu (zwłaszcza w świetle doświadczeń wynikających z analizy pozostałych zarzutów).
Jeśli nawet zarzut byłby oparty na faktach, nie byłoby w nim ani nic dziwnego, ani niepochlebnego dla Kościoła – cesarz w sprawie kształtowania postaw swoich obywateli – nawet w kwestii religii – nie pytał się o zdanie papieży. Najlepszym dowodem jest los papieża Sylweriusza skazanego na wygnanie przez Belizariusza (gdzie zmarł wyczerpany utrapieniami). Powodem była papieska odmowa powołania na urząd biskupi lansowanego przez cesarstwo Antyma.
