Zarzut 99 – Bunt w Polsce
1032 rok – W Polsce wybucha powstanie przeciw biskupom. Powodem jest ubożenie ludności na skutek przejmowania majątków przez Kościół oraz prześladowania religijne dawnej rodzimej wiary.
Jak sądzę, autor „zarzutów” ma na myśli niepokoje związane z rządami Bezpryma (syna Bolesława Chrobrego). Mimo iż był najstarszy, ojciec nie przewidział dla niego korony (być może ze względów charakterologicznych). Mimo tego w 1031 roku Bezprym przejął władzę, wykorzystując sytuację po niemiecko–ruskim ataku na Polskę (niektórzy historycy twierdzą, że uczestniczył w tworzeniu tej antypolskiej koalicji). Wojska Bezpryma zaatakowały Polskę od tyłu w chwili, w której Mieszko II bronił się przed wojskami niemieckimi. Przy zajmowaniu kraju Bezprym posłużył się hasłami antykościelnymi.
Natychmiast po objęciu władzy Bezprym uznał prymat niemiecki, odsyłając cesarzowi polskie insygnia koronacyjne (czym niemal zaprzepaścił możliwość posiadania przez Polskę suwerennych władców).
Wzniecając nastroje antykościelne, wywołał Bezprym tzw. Reakcję pogańską, Dzięki temu miał możność brutalnego wymordowania zwolenników Mieszka II, w tym dwu biskupów krakowskich. Jan Długosz pisał w Kronice Wielkopolskiej: „Znęcano się nad księżmi, zabijając ich różnymi sposobami. Jednych przebijano nożami lub dzidami, innym podrzynano gardła, jeszcze innych kamienowali, jakby jakieś ofiary”.
Krótkie, lecz okrutne rządy Bezpryma doprowadziły państwo na skraj rozpadu. Polska na niemal pół wieku utraciła status królestwa i umocniły się w niej wpływy niemieckie.
