Zarzut 88 – Dzwony

965 rok – święcenie dzwonów – Jan XIII

Jan XIII poświęcił dzwon w bazylice na Lateranie w 968 roku (a nie w 965) i nadał mu imię. Od tego czasu nadaje się dzwonom nazwy symboliczne (np. Dzwon Zygmunta w Krakowie, Big Ben w Londynie). Nie bardzo widzę w tym jakikolwiek problem dla Kościoła – tajemnicą autorów „listy zarzutów” jest dlaczego uważają iż dzwonów nie powinno się święcić.

„Poświęcenie”, jak sama nazwa wskazuje, jest przeznaczeniem jakiegoś przedmiotu na służbę Bogu. Dzwon służy do wzywania ludzi na modlitwę i przypominania im o Bogu.

Przeznaczenie dzwonów dobrze ilustrują umieszczane na nich napisy, np.

Plebem voco, festa decoro, fulgura frango, mortuos plango
Zwołuję lud, upiększam święta, łamię błyskawice, opłakuję zmarłych

Laudo Deum verum, plebem voco, congrego clerum, defunetos ploro, pestem fugo, festa decoro
Wielbię prawdziwego Boga, zwołuję lud, gromadzę duchownych, opłakuję zmarłych oddalam zarazę i przyozdabiam święta^[1]Za http://www.nmp.tm.pl/l_kosciol.php (dostęp 02.11.2014)

***

Biją dzwony… Trza święcić niedzielę,
Trzeba na mszę, uczcić przykaż boży…
I niebieską sukmanę nałoży,
Za kapelusz zatknie ruty ziele.

Biją dzwony… Chrzciny czy wesele?
Dni krzyżowe!… I serce się trwoży:
Grady… susze… łza i krew się mnoży,
Gdzież obrona, jeśli nie w kościele?

I tłum korny padnie na kolana:
„Od powietrza, głodu, ognia, wojny
Chroń nas, Ojcze! daj nam czas spokojny –

Czas bez troski nadmęskiej i trudu…”
Ach! jak fala płynie pieśń rozlana –
Biedny ludu! Święty, polski ludu!
/Jan Kasprowicz/

Marek Piotrowski