Zarzut 93 – O kobietach

X wiek. – Odo z Cluny głosi: „Obejmować kobietę to tak, jak obejmować wór gnoju…”

1. Niestety, autorzy zarzutów nie podają ani źródła, ani kontekstu, w jakim Odo z Cluny miał wypowiedzieć powyższe słowa (co po „casus św. Klemensa” w zarzucie 9 każe nam być ostrożnym w wyciąganiu wniosków). Jeśli rzeczywiście podobne sformułowanie zostało użyte, to prawdopodobnie miało to związek z tekstami tego zakonnika na temat pozorności i przemijalności urody zewnętrznej (cyt. „Uroda cielesna nie wychodzi poza skórę”).

2. Wydaje się mało prawdopodobne by – nawet zakładając że cytat jest rzetelny – wyrażał on potępienie dla kobiet jako takich. Wszak ten sam autor gorliwie potępiał przypisywanie grzechu pierworodnego kobietom, pisząc:

„Maria Magdalena została wybrana jako pierwsza, by przynieść dobrą nowinę radości Zmartwychwstania do mężczyzn, podobnie jak Ewa pierwsza przyniosła smutne wieści o śmierci – tak że wieczystej hańby nie powinniśmy przypisywać kobietom”^[1]Sanctus Odo Abbas Cluniacensis II, Sermo II. Migne, P.L., vol. 133.

Odo z Cluny podkreślał też rolę kobiet w historii zbawienia pisząc, że jak z udziałem Najświętszej Maryi Rodzicielki bramy raju otworzyły do nas i przekleństwo Ewy zostało przezwyciężone; tak dzięki Najświętszej Marii Magdalenie hańba płci żeńskiej została zniszczona, a blask naszego zmartwychwstania, poprzez zmartwychwstanie Pana, został przez nią ogłoszony.

3. Niezależnie od powyższego, cóż to za zarzut dla Kościoła że Odo z Cluny napisał to czy owo, choćby i był to święty? Nie został świętym za te słowa, lecz za heroizm cnót. Świętych jest całe mnóstwo, wielu z nich powiedziało wiele niesłusznych rzeczy które nie stały się nauczaniem Kościoła (o nauczaniu Magisterium o kobietach – patrz odpowiedź na zarzut 9). Szkoda że autorzy zarzutów nie wspomnieli o pracach Odo z Cluny w dziedzinach, na których się znał – np. w dziedzinie muzyki czy matematyki.

Patrz: Zarzut 9.

Marek Piotrowski