Zarzut 126 – Krucjata dziecięca
1212 rok – Jedna z większych zbrodni papieskich: wyprawa krzyżowa dzieci z Francji i Niemiec. Dzieci, przewiezione do Aleksandrii przez nieuczciwych właścicieli okrętów, zostały sprzedane w niewolę, głównie do domów publicznych.
Autorzy „zarzutów” używają legend i to w dodatku przeinaczając je tak, aby miały wymowę antypapieską. Ani legenda o „krucjacie dziecięcej” ani dwa ruchy ludowe w roku 1212 (ruch Nikolasa z Niemiec i ruch Stephena z Francji) które stały się jej zaczątkiem nie miały nic wspólnego z papiestwem. Opowiadanie o właścicielach okrętów jest także prawdopodobnie zmyślone, choć niewykluczone że część uczestników ruchu Nikolasa dostała się do niewoli w Niemczech (jeśli chodzi o francuski ruch pastuszka Stephena to brak danych jakoby w ogóle planowano udać się do Ziemi Świętej).
Reasumując, obie ruchawki były wynikiem działalności samozwańczych „proroków” ludowych (dziś chyba przyporządkowalibyśmy te zjawiska do sekt takich jak Świątynia Ludu Jonesa czy Gałąź Dawidowa Koresha, ostatecznie do ks. Piotra Natanka) i nie miały nic wspólnego z papiestwem . Co więcej, papież Innocenty III stanowczo się im sprzeciwił i nawet wyznaczył do ich powstrzymania zakon franciszkanów.
Genezę krucjat omówiłem w odpowiedzi na Krucjaty. Patrz też Masakra w Jerozolimie, II wyprawa krzyżowa, III Wyprawa krzyżowa, IV Krucjata i Krucjata katarska.